29 Mayıs 2011 Pazar

UMUTLARIM ÇÖP TORBASINDA

En nihayetinde olmadı, boşa kürek çektin dedim kendime .

Ve tüm umutlarımı hayallerimi emeğimi heyecanımı tek tek toplayıp bir çöp poşetine doldurdum . İçim acıyarak ,hayıflanarak, ama elimden geleni yapmamın huzuru da vardı.

Yaratım süreci sancılı, meşakkatli olmuştu , toparlamak sadece yarım saatimi aldı. Denildiği gibi yapmak  zor yıkmak kolay .  

Bir düş gördüm, uyandığımda hayal kırıklarıyla dolu  bir çöp poşeti vardı elimde.

Şimdi ver elini sıradaki hayal.

Yenilen pehlivan güreşe doymazmış.

16 Mayıs 2011 Pazartesi

15 MAYIS 14.00'te

Bugün ilk kez bir protestoya katıldım.
Acaba gitsem mi gitmesem mi diye düşünürken  sabah uyandığımda karar vermiştim. Evden çıkmadan evdeki Ajandama bugün 15 mayıs taksime gidiyorum diye bir not yazdım. Bir not kağıdına da İsmimi ve annemlerin telefonunu yazdım pantolon cebime, 20 tl de gömleğimin cebine koydum  ne oluur ne olmaz diye. Kırmızı spor ayakkabılarımı giydim minik çantamı çarpraz taktım Kendimi Allahıma emanet edip çıktım yola.


Bulunmak isteyip de korkudan gidemediğim, destekleyemediğim için kendimi  bağışlama girişimiydi sanki Ve tüm yasaklara, keyfi uygulamalara, haksızlıklara karşı durmak istediğim içindi bu protestoya katılmam.


Taksim meydanına vardığımda seyrek bir kalabalık vardı. Herkes arkadaşıyla gelmişti. Elinde internetime dokunma pankartı olan kızlara nereden alabileceğimi sordum hemen ellerindekini uzattılar bana sağolsunlar. Bir süre sonra Tünele doğru  yürüyüşe başladık. İlk başta biraz ürkektim. sesim çıkmıyordu. Ve benim gibi başkaları da vardı. Eminim onlar da ilk kez katılıyorlardır. 


 En çok kurabiye tayyibi sevdim. Bağırırken doğuda yağdırılan bombalara da patlayan mayınlara da haykırıyordum. Ne oldu da seçim sürecine girer girmez bombardımana başlandı. Tayyip kandan oy damıtıyor. Çünkü mehepenin trübünlerine oynuyor.


Üniformalı memurlar yoktu görünürde, bu görüntü açısından iyiydi. Çok coşkulu bir kalabalıktı. ve hiçbir itişip kakışma olmadı. Tek şikayetim sigara dumanları.


Dönüş yolu biraz yorucuydu bacaklarım ve belim ağrıyordu. Bir ara telefonuma baktığımda ekranda TEST diye bir yazı vardı anlayamadım.


Bugün ayrıca benim doğum günümdü farklı oldu benim için.


Umarım bundan sonra da hak arayan herkesin yanında olabilirim en azından bu güzel bir başlangıç oldu.


Akşam haberler baktım, kimi hiç geçmedi, kimi en son haber olarak verdi Kimi de o devasa kalabalığı 10 kişi varmış gibi gösterdi. Eee ne diyelim bertaraf edilmekten korkuyorlar demek.